Uwierz w siebie i działaj z wiarą,

jak to łatwo powiedzieć, kiedy ma się co do garnka włożyć, zdrowie dopisuje a dodatkowo inne obszary życia też układają się pomyślnie. Przecież jesteś tylko człowiekiem i masz prawo do słabości, popełniania błędów a nawet do bierności. Zatem jak żyć w rzeczywistości, w której na każdym kroku potykasz się o slogany motywacyjne, szczęśliwych ludzi na obrazkach i ogólnie panujący kult różu, lansu, sukcesu i bogactwa?

Dzieci i ryby głosu nie mają

PRL-owska szarzyzna właśnie odbija się rykoszetem na tym co widzisz za oknem. Społeczeństwo szczute już od czasów szkoły, że nie może wyrażać własnych poglądów, nie ma prawa się wychylać a do tego musi walczyć o każdy kawałek mięsa stojąc godzinami w kolejkach do sklepu, nagle ma możliwość swobodnych wypowiedzi.

Może jeszcze to do Ciebie nie dociera, ale m.in. te social media są takim lekiem dla każdego, kto jako dziecko w szkole dostawał linijką po rękach za zgłaszanie się do odpowiedzi (też oberwałam na matematyce). Uciszanie przez nauczycieli i stawianie do kąta to jedno, do tego dochodził brak wysłuchania w domu. Apodyktyczny ojciec, znerwicowana matka bardzo często wyładowywali swoją frustrę na dziecku. Mały Jaś zamiast móc jeść tyle, na ile żołądek mu pozwalał, musiał zjadać wszystko do końca, bo przecież rodzic się nastał w kolejce godzinami, żeby zdobyć jedzenie. Kiedy chłopiec się sprzeciwiał, to się go biło lub stosowało inne kary.

Sama to przerobiłam, ale moja mam również, więc nie mogę mieć do niej żalu ani nawet do własnych dziadków, bo i oni nie mieli lekko bez wzorców wychowawczych.

Do tego dochodzi nagradzanie słodyczami i traktowanie ich jako źródła energii (pewnie nie raz widzisz na ulicy, że dziecko jest nagradzane batonikiem, bo coś dobrze zrobiło albo jest grzeczne, gotowy przepis na otyłość w dorosłym życiu masz podany na tacy, a o przepisie na posłuszeństwo nawet nie wspomnę).

Dostaniesz lody jak zjesz ładnie obiadek

Dziś w restauracjach też obserwuję takie sytuacje. PRL nadal z nami jest, chociaż według danych historycznych skończył się w 1989 roku, 31 grudnia.

Social media dają głos

Niedowartościowane społeczeństwo pochodzące z szarzyzny codzienności, kiedy każdy miał wyglądać tak samo, były problemy lokalowe i brak towaru na półkach, nagle dostaje blaskiem po oczach z Ameryki. To zjawisko jest pokazane w m.in. „Kochaj albo rzuć” (link do filmu:https://www.youtube.com/watch?v=DYUyv7yfMU8).

Nagle okazuje się bowiem, że można żyć inaczej z prawem do wyrażania własnych poglądów, kolorowym ubraniem, jedzeniem tego co się chce a nie tego co akurat jest w sklepie.

Dziś media społecznościowe przepełnione są osobami, które chcą być wreszcie wysłuchane, czuć się ważne i mieć wpływ na otaczającą je rzeczywistość.

Dorosłe dzieci, które kiedyś biegały z kluczami na szyi nagle nie muszą się dostosowywać a dokonują wolnych wyborów. Czy aby na pewno?

Wolny wybór czy powielanie schematów

Jak się dobrze przypatrzysz po swoich znajomych, popatrzysz nawet na siebie samego, to zobaczysz, że:

• nie udzielasz się na forum, nie startujesz w wyborach, boisz się wyrażać własną opinię,
• żyjesz tak jak narzucili Ci rodzice i system a nie tak jak zawsze chciałeś,
• w pracy boisz się mieć własne zdanie, bo boisz się, że Cię zwolnią, w końcu w organizacji pracują same dorosłe dzieci z PRLu,

• nie publikujesz nic w social mediach, bo boisz się, że ktoś komuś coś doniesie w pracy i Cię zwolnią,
• gonisz za pieniędzmi, gadżetami, wykształceniem, dyplomami, dietą, super sylwetką, bo przecież stale jesteś niedoskonały a wpojono Ci, że masz dążyć do ideałów (o tym, że ich nie ma, już nikt nie wspomniał),

wpojono Ci też, że ciężką pracą ludzie się bogacą (tylko dlaczego praca fizyczna jest nadal tak słabo opłacana, a najbogatsi to Ci co mieli pomysł na dobry biznes bez małego wysiłku),

• brałeś latami udział w wyścigu szczurów po mięso, oceny, nagrody, bo nikt Ci nie powiedział, że nie to jest Twoją wartością,
• wyrzekłeś się uczuć, bo przecież trzeba być twardym a nie miętkim.

Mogłabym jeszcze wiele rzeczy przytoczyć, które Ci wpojono dla lepszego dostosowania Cię do ogółu obywateli, żeby Tobą lepiej sterować, jednak to nie jest moim celem.

Czas byś wreszcie założył majtki i przestał je ściągać przed pracą 😁.

Kult różu, lansu, sukcesu i bogactwa

Ludzie od lat ściągają majtki dla pieniędzy, lepszej pracy, sławy, docenienia, dowartościowania i cholera wie czego jeszcze, ale to nie znaczy, że i Ty też masz tak robić. Robią tak osoby, które nie potrafią odciąć się od przeszłości, pracować nad sobą lub są zbyt leniwe na to, by samodzielnie egzystować, więc szukają dróg na skróty. Czasem ktoś może zostać zmuszony a nie ma w nikim wsparcia, ale to pojedyncze i sporadyczne przypadki.

Ty masz wybór, masz samoświadomość i już wiesz, że wiele dziwnych naleciałości zawdzięczasz takiej a nie innej historii tego kraju.

Nie musisz się dowartościowywać, bo już jesteś wartościowy i to w 100% a nie dopiero, gdy zdobędziesz wykształcenie, dom, lepiej płatną pracę, partnera idealnego, oszczędności na koncie i wyjazdy zagraniczne.

• Już nie musisz zatem chwalić się dobrami materialnymi na swoim profilu, bo masz wiedzę, doświadczenie, ciekawe poglądy i przeżycia warte opisania i opublikowania w kolejnych Twoich postach.
• Już nie musisz też biec za kolejnymi rzeczami, bo one Ci szczęścia nie dadzą, tylko spełnią oczekiwania wyniesione z domu i na chwilę połechcą Twoje zdeptane ego.
• Już nie musisz nic nikomu ani nawet sobie udowadniać, bo to, że jesteś tu dziś, jest najlepszym dowodem na to, że jesteś swoją najlepszą wersją siebie.
• Już nie musisz katować się dietami, przerabiać pod kanony piękności, bo wystarczy, że będziesz więcej się ruszał, jadł owoców i warzyw oraz akceptował siebie a odzyskasz swój unikatowy blask oraz energię do działania stając się dla otoczenia ideałem piękna, bo jedynym w swoim rodzaju.
• Już nie musisz tyrać od rana do nocy, by udowodnić wszystkim, że jesteś kochającym mężem/żoną, przykładnym ojcem/matką i dobrym obywatelem, bo zakład pracy to nie jest Twój drugi dom.
• Już nie musisz robić nic, bo masz wybór pomiędzy tym co musisz a tym co możesz.

Uwierz w siebie i działaj z wiarą

Czy wiedząc, że ciągłe dążenie do doskonałości, gonienie za pieniędzmi, dyplomami, perfekcjonizmem i nieistniejącymi ideałami, to pokłosie kompleksów w które wrzucono Twoich przodków w PRLu, nie jest Ci dziś łatwiej przetrwać ten dzień?

Nim znów zaczniesz za czymś gonić, zadaj sobie tylko dwa pytania:

• po co to robię?
• co mi to da?

Jeśli botoks wstrzyknięty w usta cudownie sprawi, że będziesz się czuć dla siebie piękna, to go zrób. Jeśli zaś potrzebujesz go po to, by być piękna dla innych, bo taka jest teraz moda, to co Ci to da? Gapienie się innych, uśmieszki pod nosem i głupie komentarze, że idzie glonojad na bank się pojawią. Jeśli taki jest Twój cel, to go zrealizuj.

Jeśli kolejny dyplom robisz po to, żeby mieć wiedzę dla samego siebie, to go zrób, jeśli robisz go tylko po to, bo liczysz na lepszą pracę, to jako head hunter i rekruter powiem Ci, że się przeliczysz, bo ludzi z fachem w ręku jest mało, a z dyplomami i pustą głową bardzo wielu.

Jeśli nowy samochód sprawi, że będziesz czuł się bezpieczniej i bardziej komfortowo na drodze, to go kup. Jeżeli zaś chcesz się pokazać przed innymi, to zadaj sobie pytanie, co takiego Ci inni robią dla Ciebie, żebyś miał im imponować?

Tak na koniec dodam od siebie, że ten lepszy samochód to cieszy tylko na chwilę, to nie wykształcenie a doświadczenie otwiera lepsze możliwości na rynku pracy, uroda przemija a osobowość już nie. Miłego dnia i powodzenia w poznawaniu siebie.

Zajrzyj też na mojego bloga:https://www.linkedin.com/embeds/publishingEmbed.html?articleId=9011334137723736974&li_theme=light