Wielu firmom się wydaje, że jak złapali gąskę za ogon, to mogą ją zacząć olewać. To nie odpiszą na mail, to nie zadzwonią pomimo umówionego terminu kontaktu. Co to rodzi w głowie przyszłego pracownika?
Od zawsze miałam dobre serce, znajomi mówią, że brakuje mi pierwiastka ch..ja. Kiedyś tym biednym i pokrzywdzonym rzucałam się na ratunek, dziś jest odwrotnie, bo w praktyce przekonałam się, że te osoby tak na prawdę nie chcą pomocy, one robią to, po to, aby wzbudzić współczucie lub by uniknąć za coś odpowiedzialności. Takie zachowanie sprawia, że zaczynają winić osoby wokół siebie za rzeczy, które im się nie udały.
Przecież to jest takie wygodne i od razu winny podaje się na tacy.
Pracownik to nie mebel proszę Pana, on ma uczucia i jak będzie Pan stosował mobbing, nie płacił na czas czy nie dotrzymywał warunków umowy, to ma prawo odejść więc dlatego u mnie nie ma tak długiej gwarancji.
Tylko naiwny pracodawca myśli, że będzie miał młody i dynamiczny zespół na zawsze, bo nie dość, iż on się w końcu zestarzeje, to o tych z krótkim stażem pracy z roku na rok będzie coraz trudniej, przez starzejące się społeczeństwo.
Niejednokrotnie spotykam się z powodem odrzucenia kandydata, ponieważ jest zbyt doświadczony na dane stanowisko. Ten problem spotyka wielu Polaków po pięćdziesiątym roku życia, którzy w swojej karierze zawodowej postawili na rozwój i osiągnęli pewien status społeczny.
Zazwyczaj są to dyrektorzy i właściciele firm, których los pokierował w taki sposób, że zostali zmuszeni pójść na etat. Powody wśród moich klientów, to najczęściej:
– zamienili mnie na młodszy model,
– firma, w której pracowałem splajtowała,
– biznes mi upadł przez sytuację na rynku,
Nie każdy z nich jest za miliony. Znam wielu pokornych z którymi da się po ludzku dogadać. Z czym się mierzą? Czytaj dalej.
Tam, gdzie dla jednych będziesz zbyt kompetentny, tam dla innych możesz być wartością dodaną i pomóc rozwinąć firmę.
Widząc kolejne wypowiedzenie od pracownika na mailu łapiesz się za głowę. Teoretycznie nie ma ludzi niezastąpionych, jednak, jeśli masz już doświadczenie z brakami kadrowymi, to zapewne przyznasz mi rację, iż nie jest tak pięknie jak to się może wydawać.
Na koszt znalezienia nowego pracownika składa się:
– wystawienie ogłoszeń na różnych portalach,
– czas pracy rekrutera w Twojej firmie lub koszt agencji zatrudnienia,
– czas pracy osoby (lub kilku osób), co przejęła obowiązki pracownika, który się z Tobą rozstał,
– niewykorzystywany sprzęt, za który i tak musisz płacić a na siebie nie zarabia, np. samochód, telefon, system
Im większe masz oczekiwania wobec nowego pracownika i im mniej chcesz mu zapłacić, to ten koszt wzrasta o wydłużający się czas rekrutacji.
Pamiętam jak kiedyś oczami wyobraźni widziałam się w danej firmie, bo takie miałam flow na rozmowie z bezpośrednim przełożonym, że aż nie mogło być inaczej, niż współpraca. Z autopsji wynikało to tak, iż im większa była chemia, tym bardziej bolało mnie odrzucenie a często się niestety pojawiało właśnie tam, gdzie go się nie spodziewałam.
Bo nie ma w tym kraju pracy dla ludzi z moim wykształceniem.
Powiedział Ferdynand Kiepski i miał rację. To nie o wykształcenie dziś chodzi a o doświadczenie i wiedzę nabytą dzięki niej. Sama teoria na niewiele się zdaje, jeżeli nie ma za nią praktyki na placu boju. Dlaczego?
